پس از توزین و اندازه گیری فاکتورهای طولی روابط زیر بین طول و وزن نمونه ها بدست آمد(جدول): نمونه ها به ترتیب برحسب طول ذکر شده اند. همانطور که در جدول دیده می شود در 8 نمونه که طولی نزدیک به هم داشته اند، یعنی نمونه های 570 تا 650 میلی متری(که حداکثر اختلاف طول آنها 7 سانتی متر بوده است)، وزن ماهیها ازطول آنها چندان تابعیت نمی کندو همانطور که مشخص است بعضا نمونه هایی با طول کوتاهتر، وزن بیشتری داشته اند. گفتنیست که معده تمام ایننمونه ها بغیر از آنهایی که باعلامت(*)مشخص شده اند خالی بود، بنابراین وزن حقیقی آنها ثبت شده است. در دو نمونه که در معده آنها ماهی وجود داشت نیز وزن محتویات معده در ارتباط با سایر ماهیها ناچیز بود. می توان از مساله فوق این نتیجه را برداشت نمود که در میان اسبله هایی با اوزان نزدیک، اوزانی خارج از الگوی مشخص وجود دارد و نمی توان گفت که یک اسبله سنگینتر، الزاما طول بزرگتری هم دارد.

نمونه های بدست آمده از رودخانه چمخاله لنگرود بسیار کوچک بودند(تصویر). با توجه به زمان صید آنها یعنی اردیبهشت، این ماهیا در آستانه یک سالگی قرار داشته اند، بنابراین با توجه به استاندارد اسبله یکساله که حدود 400 گرم است، این ماهیها با اوزان 150تا 370 گرم ماهیانی ضعیف محسوب می شوند. می توان چنین نتیجه گرفت که این ماهیها به دلایلی دچار ضعف در تغذیه بوده اند که این مساله علیرغم غنی بودن رودخانه مزبور از غذاهای مورد مصرف اسبله کمی سوال برانگیزاست.

ارتباط بین طول سبیلکهای بالایی(LB1 )، سبیلک پائینی چلو(LB2 ) و سبیلک پائینی عقب(LB3 ) در 13 نمونه بررسی شد(مشاهده جدول بدون در نظر گرفتن سه نمونه کوچک).
بررسی کلی:
بررسی کلی داده های جدول فوق با استفاده از میانگین نشان می دهد که:

طول سبیلک پائینی جلو(LB2 ) 21 درصد طول سبیلک بالائی،
طول سبیلک پائینی عقب(LB3 ) 29 درصد طول سبیلک بالائی و
طول سبیلک پائینی جلو(LB2 ) 74 درصد طول سبیلک پائینی عقب می باشد.

بررسی جزء به جزء: مقایسه هر کدام از داده های یک ماهی با ماهی دیگر نشان می دهد که علیرغم اینکه طول سه نوع سبیلک در یک ماهی همیشه رابطه ای ثابت دارد(LB1>LB2>LB3 )، اما در مقایسه بین دوماهی طول هر سبیلک باید مستقل از سایر سبیلکها درنظر گرفته شود. به این معنا که اگر سبیلک بالایی یک ماهی بزرگتر از ماهی دیگر بود، به آن مفهوم نیست که سبیلکهای پائینی آن نیز بلند ترند، بلکه ممکن است عکس رابطه بین سبیلکهای بالایی برای سبیلکهای پائینی صادق باشد.
ارتباط طول سبیلکهای بالایی برای سبیلکهای پائینی صادق باشد.

ارتباط طول سبیلکهای بالایی با طول کل ماهی ها: برای فهم این ارتباط، جدولی مقایسه ای برای سه دسته ماهیان کوچک، متوسط و ماهی بزرگ تهیه گردید (جدول).
از جدول فوق دو نتیجه حاصل گردید:
1-درگروههای طولی مشابه مثل گروه 2، طول سبیلک یک ماهی کوچکتر ممکن است از طول سبیلک یک ماهی بزرگتر بلندتر باشد، و نمی توان عنوان کرد که یک ماهی دارای طول بیشتر، سبیلک بلندتری هم دارد. در این میان نمونه (*) دارای سبیلک بسیار بلندی بود، به نحوی که طول آن با طول سبیلک یک ماهی دیگر که تقریبا دو برابر آن طول داشت برابر بود. چنین سبیلک بلندی در سایر نمونه ها دیده نشد.
2-از جدول فوق این نتیجه حاصل می شود که هر چه طول ماهی کمتر باشد، نسبت طول سبیلک به طول کل بیشتر می شود. در گروه 3 که کوچکترین ماهیها بودند میانگین طول سبیلک 32.82 درصد طول کل بود.
در گروه دو که ماهیان طول متوسطی بین 430 تا 804 میلی متر داشتند، این رقم بدون در نظر گرفتن مورد استثنایی(*)، 24.08 درصد طول کل بود، و با در نظر گرفتن ماهی منحصر به فرد(*) برابر 25.02 درصد بود. در ماهی بزرگ که گروه تک عضوی 1 را تشکیل می دهد، طول سبیلک 19.82 درصد طول کل بود که کمترین رقم در بین همه نمونه ها می باشد. بنابر این می توان نتیجه گرفت ماهیان کوچک نیاز بیشتری به درک محیط اطراف دارند، چون دشمنان بیشتری دارند و نیز در پیدا نمودن غذا بی تجربه اند از این رو باید سبیلکهای بلندتری داشته باشند.
نسبت طول باله مخرجی به طول کل: به علت اینکه کشیدگی باله مخرجی اسبله به عنوان یکی از فاکتورهای رده بندی آن مطرح می شود، نسبت آن با طول کل مورد بررسی قرار گرفت(جدول ). برای این کار 13 نمونه مورد اندازه گیری قرار گرفتند که نتایج آن در این جدول نشان داده شده است.

نتیجه گیری: از جدول فوق دو نتیجه حاصل می شود: اول اینکه تقریبا در تمام نمونه ها طول باله مخرجی بیش ازنصف طول بدن است، میانگین طول باله های مخرجی 54.54 درصد طول کل بود و می توان گفت باله مخرجی در اسبله ماهی  1/1.8 طول کل است. نتیجه دوم اینکه در نمونه هایی باطول نزدیک به هم ممکن است طول باله مخرجی یک ماهی کوچکتر از طول باله مخرجی ماهی بزرگتر بیشتر باشد. سایر نتایج به دست آمده هم به شرح این جدول است.
1-بررسی فاکتور ارتفاع بدن(H ) در اسبله نشان داد که به علت ارتجاع زیاد بخش شکمی نمیتوان حالت طبیعی آنرا تشخیص داد، از اینرو ارتفاع بدن نیز بسته به حالت ماهی هنگام بیومتری و حتی محتویات معده ممکن است تغییر کند. به همین دلیل ارتفاع بدن فاکتور قابل اطمینانی نیست.
2- در اندازه گیری دو فاکتور قطر چشم و پایه باله پشتی، به علت کوچک بودن بیش از ازحد این دو فاکتور، نیاز به اندازه گیریهایی با مقیاس کوچکتر از میلی متر می باشد تا بیشتر قابل استناد باشد.
3- در بررسی اندازه باله ها، و بویژه ارتفاع باله مخرجی مشخص شد که در برخی از نمونه ها و بویژه نمونه های با وزن پائینتر، این اندازه ها مستقل از طول و وزن ماهی تغییر می کند. مثلا ارتفاع باله مخرجی در ماهی ای با طول 80 سانتیمتر و یک ماهی 57 سانتی متری، تقریبا برابر است(با یک میلیمتر اختلاف) و یا برخی اسبله ها دارای باله سینه ای(DP ) بلندتری نسبت به بقیه هستند، مثل نمونه 15 در جدول.
4-نسبت طول سبیلک به طول سر به عنوان یک شاخص در رده بندی ماهی های سبیلک دار، مورد بررسی قرار گرفت که مشخص شد طول سبیلک بالایی( LB1 ) در تمام نمونه ها از طول سر(HL ) بیشتر است.
5- نسبت طول استاندارد و طول کل در نمون ها به شرح این جدول بود. این عمل به درک تفاوتهای طولی باله دمی کمک می کند:
همانطور که از جدول مشخص است، دونمونه صید شده با طولهای استاندارد 548 و 660 میلی متر از افزایش طولی خطی مانند سایرین پیروی نکرده و طول استاندارد آنها از ماهی قبلی و بعدی کمتر است.، یعنی باله دمی بلندتری دارند، اما با اینحال تقریبا در تمام نمونه ها طول استاندارد بیش از 90 درصد طول کل است و میانگین طول استاندارد برای کل نمونه ها 92.4 درصد طول کل می باشد. با توجه به اینکه به دلایل گوناگون باله دمی اندازه حقیقی خود را از دست می دهد، استفاده از طول استاندارد اهمیت زیادی پیدا می کند.